Er moest nu echt iets gebeuren…
22 december 2018
Mark van Kessel, 37 jaar, is 2 jaar geleden (2016, red.) samen met zijn diëtiste begonnen om zijn zwaarlijvigheid de baas te worden. Naast de ongemakken van zijn gewicht, zo’n 165 kg, kwamen ook de andere klachten zoals wondroos, de suikerziekte en hele slechte bloedwaarden….er moest nu echt iets gebeuren. Dat valt voor een leven als vrachtwagenchauffeur niet mee, vindt Mark, die gewend was aan veel eten, veel snoepen en zijn dagelijkse portie chocolade, chips en pizza, weggespoeld met 2 tot 4 liter limonade.
Zo’n vijf jaar geleden ook als eens begonnen, maar door het sporten kreeg hij nog meer honger en trek in lekkere (slechte) dingen, om van afvallen maar niet te praten. Nee echt gemotiveerd was Mark niet toen hij 2 jaar geleden door huisarts Norbert naar Regina, zijn leefstijlcoach/diëtiste, werd gestuurd. Hij bezoekt haar keurig iedere 6 weken, maar het ging niet meteen goed. Door veel stress op het werk, kon Mark niet de motivatie vinden om anders of minder te gaan eten. Na ruim een jaar en een andere baan verder, kan hij zich beter overgeven aan een nieuwe leefstijl. Hij kijkt minder naar de koolhydraten, valt af en zit beter in zijn vel.
Begeleiding door diëtiste…
Bij een bezoek aan de diëtiste wordt Mark gewogen en worden bloeduitslagen bekeken en ze bespreken wat wel en wat niet goed ging de afgelopen tijd. Als de diëtiste er niet is, dan valt Mark snel in zijn oude ritme, dus Mark bezoekt haar trouw. De diëtiste werkt al jaren samen met de huisartsen in Leende en is gevestigd in het behandelcentrum in het gebouw van Leenderhof. Wat vindt zij eigenlijk van de Leendse manier van eten die zeker niet wordt ondersteund door de ‘schijf-van-vijf’ en haar opleiding jaren geleden? Ze verbaast me als ze roept…”maar daar ben ik al jaren mee bezig”, “ook ik was op de hoogte van de mogelijkheden met een koolhydraten-beperkt-dieet”.
Hoewel de beroepsgroep van diëtisten wantrouwend tegenover dit dieet staat en bang is voor ‘tekorten’ op gebied van voedingsstoffen, is inmiddels algemeen bekend dat het spuiten van insuline voor productie van buikvet zorgt. Diabetespatiënten type II worden dus steeds zwaarder. Samen met een arts is ze deze nieuwe inzichten gaan testen op patiënten, en toen belde huisarts Norbert op. Het was een aangename verrassing dat zijn diëtiste al bezig was zijn patiënten van de koolhydraten af te krijgen met goede resultaten.
Diëtiste enthousiast, ze ziet goede resultaten en is heel tevreden…
Niet iedereen is enthousiast; Professor Fred Bouns van de Universiteit Maastricht vindt dat ze in Leende niet goed bezig zijn (bron: ED, Ellen den Hollander 18-03-18). Onze diëtiste denkt er het hare van, ze boekt namelijk ontzettend goede resultaten en is heel tevreden, net als vele patiënten.
Ze constateert wel dat dit dieet niet voor iedereen geschikt is, sommigen doen ontzettend hun best, maar boeken nauwelijks resultaten en houden het niet vol. Daarom kijkt ze vooral naar wat haalbaar is voor de cliënt, “met kleine stapjes ga je ook vooruit” is haar motto. Haar advies is “houd je zoveel mogelijk aan je nieuwe manier van eten, en spring gerust eens uit de band met een frietje of stamppotje”.
Is mis mijn pasta ontzettend…
Sinds Mark bij zijn nieuwe werkgever als vrachtwagenchauffeur aan de slag is gegaan, is er het nodige veranderd. Hij loopt veel meer, is al heel vroeg op pad en eet in de kantine van deze winkelketen…zijn eetmomenten zien er nu ongeveer zo uit:
- Om half 6 in de ochtend eet hij 100 gram gesneden vlees en gaat dan op pad. Om 9 uur een (gewone) boterham met ham. Daarbij over de dag verspreid 2 tot 2,5 liter water en thee.
- De lunch bestaat uit soep, een clubsandwich en soms nog yoghurt uit de winkel van de werkgever en om een uurtje of 3 nog een appel.
- Het diner bevat altijd een salade zonder de saus en zonder de croutons. Soms met Belgische mayonaise want daar zitten minder koolhydraten in. Jammer dat ik geen pasta meer mag eten, dat mis ik ontzettend, ik at wel drie keer per week pasta, zo lekker!
Een diesel, net als zijn truck…
Onder de 150 kg komen is voor Mark nog steeds een drempel. Sporten doet hij niet meer, maar voor zijn werk loopt hij ontzettend veel. Een kok is hij niet, en als je alleen woont moet je zelf voor je eten zorgen, dus al het eten dat uit zijn supermarkt komt moet iets zijn wat snel klaar is, een blik soep bijvoorbeeld. Eén keer in de week eet hij gezellig bij zijn ouders en die houden niet van die flauwekul, dus daar eet hij nog lekker een aardappeltje. Als het aan zijn diëtiste ligt mag dat af en toe ook wel. “Feest gewoon mee met een kaasje, een worstje en een nootje (geen pinda of cashewnoot) en sla de taart over. Zo kun je deze manier van leven goed volhouden”.
Het gaat steeds beter met Mark, hij zit goed in zijn vel, de bloedwaarden worden beter en ook collega’s merken dat hij al iets is afgevallen. “Ik ga trouw naar mijn diëtiste dan komen we er wel”. “Ik ben gewoon een diesel, net als mijn truck”.
GezondDorp, dat zijn wij!
Heb je zelf ook een mooie verhaal? We horen het graag! We zijn namelijk steeds op zoek naar praktijkverhalen voor op de website van GezondDorp en onze volgende nieuwsbrief. Ook als niet-deelnemer aan het project kun je natuurlijk je verhaal met ons delen. Stuur een mail naar info@gezonddorp.nl.
